خلأهای آموزشی و پرورشی نباید عامل نفوذ دشمن شود

به گزارش خبرنگار مهر، مجتبی عبداللهی صبح چهارشنبه در جلسه شورای دانش آموزی استان که با حضور جمعی از نمایندگان اتحادیه انجمن های دانش آموزی برگزار شد، افزود: شیوع بیماری کرونا و برگزاری کلاس های مجازی، علاوه بر افت تحصیلی، دانش آموزان را به تلفن همراه و استفاده نادرست از فضای مجازی، وابسته کرد.

وی ادامه داد: البته در این دوران، توانستیم بسترهای آموزش مجازی را تقویت کنیم ولی حضور آزادانه دانش آموزان در فضای مجازی نیز آسیب‌هایی را همراه داشته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

عبداللهی گفت: بر این اساس رفتارهایی شکل گرفت که با فرهنگ غنی ایرانی اسلامی ما فاصله دارد.

وی افزود: تهاجم فرهنگی حتی با بازی‌های رایانه‌ای نیز، فرزندان ما را تحت تأثیر قرار داده و بواسطه این امر، الگوهای نافرمانی مدنی را ترویج می‌دهند.

عبداللهی گفت: انجمن‌های اسلامی باید برنامه ریزی ها و هدف گذاری‌های صحیحی برای آموزش و پرورش دانش آموزان داشته باشند.

وی افزود: برنامه‌ها نباید مقطعی باشند چراکه اقدامات مداوم و مستمر بر اساس زمانبندی دقیق با هدف اقناع گری و فرهنگ سازی، مؤثر خواهد بود.

استاندار البرز گفت: مدیران اجرایی استان و بویژه متولیان آموزش و پرورش استان، بخش بزرگی از توان و ظرفیت خود را برای تقویت زیرساخت‌ها و سرانه‌های این حوزه معطوف کرده‌اند.

وی افزود: اتحادیه انجمن‌های دانش آموزی وظیفه خطیری در جهت تربیت و فرهنگ‌سازی دارند.

عبداللهی گفت: آموزگاران و کادر آموزش و پرورش استان و همچنین مدیران در سطوح مختلف باید مورد بازآموزی قرار گیرند چراکه روحیات نسل امروز متفاوت است و باید نحوه درست برخورد با آنها را فرا گرفته و بر این اساس برنامه ریزی شود.

وی افزود: آنچه در شبکه‌های ماهواره‌ای و رسانه‌های معاند منتشر می‌شود از حقیقت جامعه ما فاصله معناداری دارد و ما باید در مقابل این تهاجم، بسته‌های فرهنگی و برنامه‌های آموزشی تهیه و پخش کنیم.

کد خبر 5612236

منبع: مهر

کلیدواژه: انجمن هاي اسلامي استاندار البرز مجتبی عبداللهی بوشهر کرمانشاه اغتشاشات ایران خطبه های نماز جمعه گرگان ویروس کرونا ایلام خراسان رضوی مشهد همدان ورزش فرماندهی انتظامی لرستان هفته وحدت قزوین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۱۸۹۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برای آموزش و پرورشی که سرپا نیست

مجتبی مرادی؛ حکومت‌ها اگر بتوانند از سلاح و موشک و بمب دست بردارند، از آموزش و پرورش نمی‌توانند صرف‌نظر کنند، چون ایده‌ها، الگو‌ها و مدل‌هایی از کمونیستی‌ترین وضع تا سکولاریسم و لیبرال دموکراسی و اسلام دارند که با قوای نظامی امکان نهادینه‌کردنِ آن‌ها وجود ندارد، پس ناگزیرند روی قوای ذهنی کار کنند تا نظام حکومتی و بلکه اجتماعی‌شان از هم نپاشد و نسل‌های بعدی همچنان به نظم مطلوب و برساخته‌ی حکومت پایبند باشند. از همین روست که گزینه‌ی آموزش اجباری در بسیاری از ممالک هست، حال آن که سربازی اجباری نیست.

انصاف این است که جمهوری اسلامی ایران اصلِ سیِ قانونِ اساسی‌اش را که رایگان بودنِ آموزش و پرورش است مراعات کرده، به علاوه تغییرات پی‌در‌پی نظامِ آموزشی، فارغ از آثار و نتایجش، خود گواه دیگری بر اهمیتِ آن و دغدغه‌ی نظام است.

امروز دیگر با یک حسابِ سرانگشتی معلوم می‌شود که دخل و خرج این سازمان عریض و طویل با هم نمی‌خواند و فقط با تقسیم رقمِ بودجه بر کارکنانش مشخص می‌شود هشت‌اش گروِ نه است. هزینه‌ی مدرسه‌سازی و نگه‌داری ساختمان‌ها و مراکزِ آموزشی خود قوز بالا قوز است. تجهیز مدارس به ضروریات روز گاهی به خیالبافی می‌ماند وقتی هنوز مدارسِ کپری داریم.

اگر تحریم‌ها برداشته شود و نفتِ ۱۵۰ دلاری بفروشند و دستِ دولت و حاکمیت پر باشد، می‌تواند به آزمون و خطاهایِ آموزشی پرورشی‌ ادامه دهد که به احتمالِ زیاد کم‌ترین عوارضِ آن حیف و میلِ بیت‌المال خواهد بود، همین الان آمار‌های رسمی از افتِ شدیدِ تحصیلی و عدمِ رغبت در دانش‌آموز و احتمالا معلم حکایت دارد.

دو چیز ثابت است:

۱. نظام در زمینه‌ی آموزش و پرورش دغدغه دارد.

۲. به هیچ وجه آن را رها نمی‌کند.

دو چیز روشن است:

۱. آموزش و پرورش اگرچه نمرده است، اما سرپا هم نیست.

۲. آموزش مثل هر امر دیگری متناسب با عصر و زمانه‌اش تغییر می‌کند و ابعاد و وجوهِ تازه‌ای می‌یابد.

پیشنهادها:

۱. آموزش مقطع ابتدایی اجباری شود، هزینه‌های آن تمام و کمال به عهده‌ی دولت باشد.

۲. نصفِ هزینه‌ی تحصیل در مقطع راهنمایی از خانواده‌ها گرفته شود و نصفِ دیگر را دولت تأمین کند.

۳. هفتاد درصد هزینه‌ی تحصیل در مقطع متوسطه را والدین و سی درصد دیگر را دولت بپردازد.

۴. نظامِ تربیت‌معلم، مثلِ دانش‌سراها، بعد از مقطع راهنمایی با جدیت احیا و فعال شود.

۵. دانش‌آموزان پس از پایانِ مقطع راهنمایی و با نظارت دولت جذبِ کارگاه‌ها، کارخانه‌ها و مراکزِ تولیدی شوند تا هم ضمن کارآموزی و کارورزی پس از چهار سال نیروی تخصصی کار آماده باشد. بیمه و حقوق حداقلی هم ضروری است.

۶. معافیت‌ها و مشوق‌های مالیاتی و سرمایه‌گذاری برای بخش خصوصی در نظر گرفته شود تا به تدریج و در حالت ایده‌آل نیمی از امر آموزش را عهده‌دار شود. مدارسِ خصوصی یکی از مهم‌ترین ابزار‌های ارتقای آموزش و کاستنِ از بار دولت است.

۷. با فعال شدن بخشِ خصوصی ماجرایی تحتِ عنوان خیرین مدرسه‌ساز و ساختمان‌سازی‌های بیهوده متوقف شده، کمک‌های داوطلبانه‌ی مردمی مستقیما به خزانه‌ی آن برسد.

۸. مدرک‌گرایی که آفت و ضد ارزش است برچیده شده، دانشگاه‌های دولتی به حداقل ممکن برسد (مثلا حداکثر بیست دانشگاه) و بقیه‌ی آموزش عالی به بخش خصوصی سپرده شود تا افراد با هزینه‌ی شخصی و در صورت تمایل در آن مراکز ادامه تحصیل دهند.